KLM reclame

Gelukkig ligt al het glas van de kas al in scherven op de grond en deels al verzameld in de kratten. Eergisteren waaide het zo enorm dat mijn facebook staat bol van de stuk gewaaide hobbykassen. Het was een trieste dag voor alle hobbytuinders. Maar gelukkig ligt het dak nog op de schuur en staan de dieren nog keurig op hun plek. Het frame van mijn nieuwe kas staat nog en de boomhut zit ook nog op dezelfde plek in de boom. Kortom je hoort mij niet klagen.

En na die enorme storm was het vanmorgen gewoon snotglad. Ik bracht Huub naar school en glibberde alle kanten op over de klinkertjes voor ons huis.

Vanuit school ben ik samen met Annalyn doorgelopen naar de geiten. Daar staan niet alleen de geiten, maar ook de ganzen en de eenden. Maar om de een of andere reden benoemen we altijd alleen de grootste dieren en daarmee bedoelen we alles wat onze verzorging nodig heeft. Als we aankomen maken de ganzen altijd een enorme herrie. En nagenoeg elke dag doen ze net alsof ze aan het oefenen voor die prachtige KLM reclame met die inmens sierlijke zwaan die na een flinke sprint sierlijk opstijgt de lucht in. Alleen is deze uitvoering meer de plompe versie. Het waggelt een aantal meters op volle snelheid. Er wordt flink met de vleugels gewapperd. Ze komen toch zeker een halve meter van de grond om dan met hun dikke flappers  al huppend en stuiterend door het dunne ijs te zakken wat op de plassen in de weide ligt. Het is een soort begroeting. Maar dan wel een begroeting die uitstraalt dat je toch echt veel te laat bent. Luid gakkend komen ze je dan tegemoet en als je het hek open doet blazen ze allemaal naar je alsof je de indringer van het jaar bent. Wij zijn inmiddels niet meer onder de indruk.

We geven de ganzen wel als eerste eten, want anders lopen ze ons steeds in de weg. Het spreekwoord: Brutalen hebben de halve wereld klopt gewoon.

De geitjes hebben ook altijd honger. Krijgen ook altijd te weinig biks. En het hooi wat niet in de ruif zit maar net bereikbaar is als je je tong zo lang mogelijk maakt door het hek is het aller aller lekkerste.

Sinds de geiten er zijn hebben ze nog niet op het tafeltje gestaan in de schuur. Tenminste we hebben het niet gezien. Maar vandaag…zowaar. Desi staat bovenop de tafel. Ze heeft de brokjes die ik neergelegd had al gevonden.

Het hekje van de schuur staat open. De dames komen nieuwsgierig naar buiten. Het is ze eigenlijk een beetje te fris om de neus, maar de nieuwsgierigheid wint.

Ik heb inmiddels prei en spruiten uit de tuin gebikt en ook nog wat pastinaak. De dikke vette klei zit aan de pastinaken vast gekleefd. Ik neem in mijn emmertje dan ook net zoveel klei mee naar huis als pastinaak. Maar dat mag de pret niet drukken.

Het menu voor vandaag: Een spruitenovenschotel. Je vindt het recept op de pagina recepten. (klik hier).

Ook heb ik de vriezer maar eens omgekeerd, want het nieuwe seizoen begint al, de zaadjes liggen klaar om gezaaid te worden. Maar in mijn vriezer zitten nog kilo’s prachtige tomaten. Geel, oranje, tijger, rood, bijna alle kleuren van de regenboog.

Ook staat de plank in de kelder nog vol met tomatensaus. Kortom tijd voor ketchup. Vier kilo tomaten, appelazijn, wat rietsuiker en nog een kruidenbuiltje met knoflook en verse laurier. Het recept vindt je hier.